November

November was misschien wel de langste maand van het jaar. Ja, ik weet het, November heeft maar 30 dagen, Maar jeetje, wat voelde November lang… Ik ben zelf al de hele maand verkouden en mijn 2 zoons doen mee. De jongste dochter deed aan slaapstaking, dus ook slaapgebrek was aan de orde van de dag deze maand. Als ik nu terugkijk op de maand, lijken dingen van het begin van deze maand, zoals bijvoorbeeld spellenspektakel, echt ontzettend ver weg. Niet een paar weken, maar eerder maanden geleden.

Qua spelletjes was het een prima maand. Zoals je ziet, speelde ik 86 potjes, verdeeld over 47 verschillende spellen. Met Stip op nummer 1 staat Dorfromantik: Sakura, daar zal ik dadelijk nog wat meer over vertellen. Verder speelde ik deze maand ook relatief veel nieuwe spellen.
Ik speelde op 4 locaties; Thuis, bij bordspellen Purmerend, op Spellenspektakel en bij Amsterdice.

Hoewel ik na mijn bezoek aan Moxcon in Oktober had vastgesteld dat spellenbeurzen niet mijn ding zijn, als ik niet aan het werk ben, ging ik op 9 november toch naar Spellenspektakel. De grootste spellenbeurs van Nederland, daar moet je toch gewoon een keer geweest zijn.

Ik toog naar Utrecht met mijn 2 dochters, de zonen waren bij hun vader.

Mijn jongste dochter heeft het grootste deel van de dag geslapen, dus konden Leonore en ik héél veel spelletjes spelen.

Bij HABA was het natuurlijk ontzettend leuk. We speelden een levensgrote versie van Eenhoorn Flonkerglans – De Wolkenschat. Die spelen we thuis ook vaak tussendoor, maar zo’n levengrote versie ik natuurlijk extra leuk! Ook van de Boomgaard was er een XL-versie. Die laatste is volgens mij wel gewoon voor particulieren te koop. Ik ga het in de gaten houden, want vind dat wel erg leuk voor als mijn jongste zoon jarig is.

Bij HABA speelden we ook Insularo. Dat was voor mij echt de topper van de dag. Op de doos staat 8+ wat dus niet echt een kinderspel is, maar eerder een familiespel. Voor Leonore (5,5) was het spel inderdaad wel wat lastig. Maar vanaf 8 lijkt me ook weer een beetje overdreven. Maar dus… ik vond het echt een heel leuk spel. Ik speelde met nog een vader en dochter en ik denk dat hij en ik het spel stiekem leuker vonden dan onze kinderen. Ook Insularo heb ik op mijn ‘verlanglijstje’ gezet.

Ook het vermelden waard is Wrecking Ball. Toen ik er voorbij liep had ik er eigenlijk niet echt hoge verwachtingen van. Maar Leonore wilde graag spelen, dus dat deden we. Ik was aangenaam verrast door hoe leuk dit simpele spelletje is. Na 1 spelletje, volgende snel een tweede. Als het aan Leonore gelegen had, hadden we waarschijnlijk nog langer doorgespeeld, maar 2 potjes vond ik wel genoeg… En we moesten anderen natuurlijk ook de kans geven 😉

Verder speelden we SOS mission van Djeco. Zoals gewend van Djeco ziet het er echt fantastisch uit. En ook het spelletje is erg leuk voor de allerjongste.

Het Hondje van Soggy Doggy sprak Leonore natuurlijk ontzettend aan. Een Puppy die kan bewegen, ja, succes gegarandeerd. Heel eerlijk? Dat is dan ook meteen het leuke van het spel. De hond ziet er leuk uit, hij kan bewegen en als je het badje vult met water kun je dus ook nat worden. (Leuk!!) Maar het spel is echt kwalitatief uitermate teleurstellend. Je loopt een rondje om het bad. Afhankelijk van op welke kraan je komt, draai of druk je op één van de kranen. Bij het draaien of drukken op de kranen kan er water uit de douche komen of kan het hondje zich droog schudden. That’s it. Hilarisch, want je kan nat worden, maar speltechnisch… Tsja…