L’oaf

Dit is een herpublicatie van een review die ik eerder schreef voor bordspelwereld.nl

In L’oaf ben je een werknemer in een Franse bakkerij genaamd L’oaf, maar dit is niet je droombaan. Je wilt gewoon betaald krijgen met zo min mogelijk inspanning. Je moet targets halen en als het team niet genoeg brood maakt, zullen de meesterbakkers boos zijn. En je wilt de meesterbakkers tevreden houden; als je een slechte reputatie krijgt, kun je je baan verliezen!
L’oaf is een kaartspel voor 2-6 spelers vanaf 8 jaar.
Wat wij van L’oaf vinden? Dat lees je in deze pre(re)view.

L’oaf – Een eerste indruk

L’oaf is onderdeel van ‘seizoen 2’ van Amsterdam Board Game Design, die in Juni op kickstarter komt. Eerder dit jaar, op Ducosim sprak ik Ruud van Wulfhorn games en hij vertelde me over de spellen die eraan kwamen voor seizoen 2. Het enthousiasme waarmee Ruud over de spellen vertelde, werkte aanstekelijk. Ik kon niet wachten om de spellen in het echt uit te proberen. En kijk daar; Wij kregen de prototypes om te voorzien van een pre(re)view.
Over de andere 2 spellen in dit seizoen; Medievallons & Goblin Laundromat schreef ik eerder al een pre(re)view.
Als laatste is L’oaf aan de beurt. Deze liet even op zich wachten, vooral door mij, maar ook doordat ik van Ruud bericht kreeg dat er nog aan de spelregels gewerkt werd, dus daar heb ik even op gewacht.

L’oaf is net even anders dan de andere spellen in deze serie. Want dit spel bevat niet alleen kaarten. Naast kaarten, bevat dit spel ook meeples, in de vorm van bakkers-mutsen en een score-spoor.
Het geheel ziet er leuk uit; de illustraties op de kaarten lijken net een (strip)verhaal.

Hoe wordt het gespeeld?

Elke speler kiest een kleur en krijgt de overeenkomstige meeple én 12 kaarten in diezelfde kleur, genummerd van 0-11.
De meeple wordt op het scorespoor geplaatst en de kaarten krijgt de speler in zijn hand.
In het spel zitten verschillende opdrachtkaarten. Een regulier en een gevorderd niveau, je kan kiezen met alleen één van deze niveaus te spelen, of ze te combineren.

L’oaf wordt gespeeld in minimaal 5 ronden en maximaal 9. Want; per ronde wordt er één opdracht gespeeld. Als er of 5 opdrachten mislukt zijn, óf 5 opdrachten gelukt zijn, is het spel afgelopen.

L’oaf speelt eigenlijk vrij gemakkelijk, de regels zijn ook simpel. Toch laat het zich via tekst wat moeilijker uitleggen dan dat het speelt.

Elke ronde liggen er 2 kaarten op tafel; een opdrachtkaart en een resultaatkaart.
Op de opdrachtkaart kun je zien wat de gemeenschappelijke opdracht is voor die ronde. Op de resultaatkaart kun je zien wat de beloning óf represaille zal zijn bij het respectievelijk behalen of laten mislukken van een opdracht.
Opdrachten moeten gezamenlijk voltooid worden. Zo’n opdracht betekent een bepaald aantal broden afleveren. Hiervoor speelt elke speler een aantal broden uit zijn hand. (de genummerde kaarten). Dit wordt in eerste instantie gedekt gedaan, als alle spelers hun keuze gemaakt hebben, worden de kaarten omgedraaid en wordt er gekeken of de bestelling afgeleverd kan worden.
Hierbij is het van belang om te weten dat, hoe meer broden je aan het eind nog in je hand hebt, hoe meer punten dit je oplevert, hierdoor zul je dus keuzes moeten maken en niet altijd een groot aantal broden spelen.
Het aantal broden wordt opgeteld, nu wordt bepaald of de bestelling voltooid is of niet.
Bij het behalen van bestelling, mag de speler die de hoogste kaart speelde naar voren op het reputatiespoor en wordt de groene kant van de resultaatkaart uitgevoerd. (elke kaart heeft een andere beloning of straf)
Wanneer het de spelers niet gelukt is om de bestelling te voltooien, dan gaat de speler die de laagste kaart speelde omlaag op het reputatiespoor. Nu wordt de rode kant van de resultaatkaart uitgevoerd.

Het spel is afgelopen wanneer of 5 rode kaarten (mislukte opdrachten) of 5 groene kaarten (voltooide opdrachten) liggen is het spel afgelopen.
Wanneer er 5 mislukte opdrachten zijn, worden de spelers met een negatieve reputatie ontslagen. Zij doen niet mee met de puntentelling en dingen niet mee naar de overwinning.

De spelers die niet ontslagen zijn (dit zijn alle spelers bij 5 voltooide bestellingen) gaan nu door naar de puntentelling.
Om hun score te berekenen, telt elke speler de volgende dingen op;
– De waarde van de kaarten die hij nog in zijn hand heeft.
– De punten van het scorespoor (indien van toepassing)
– Bonuspunten van opdrachtkaarten (alleen bij de gevorderde variant)

De speler met de meeste punten wint.

Let op!: Wij kregen een prototype. Alles wat hierboven geschreven werd moet in dat licht gelezen worden. Het kan zijn dat de definitieve versie van het spel, in meer of mindere mate, verschilt van de versie waar ik over geschreven heb.

Wat vinden we van L’oaf?

L’oaf heeft net wat meer omhanden dan de meeste kaartspellen. Het verhaal van het spel klopt ook. Het enige wat mij hierin wel opviel, en mijn tegenspelers trouwens ook, is dat de handkaarten een getal op een krijtbord zijn (met bijbehorende ‘scribbles’). Wij vroegen ons hardop af waarom er niet gewoon broden op de kaart stonden… Want je moet brood bakken en afleveren toch? Het artwork geeft wel echt een bepaalde sfeer mee en dat is goed gedaan.
Ik vind L’oaf verrassend uitgebreid wat betreft de gebruikte mechanismen en dergelijke. Het is geen coöperatief spel, maar je moet wel samenwerken. Je positie op het reputatiespoor heb je niet zo zeer nodig voor de punten, maar zijn erg belangrijk voor het binnenhalen van beloningen. Het bieden, bluffen, keuzes maken…

L’oaf vind ik bij uitstek zo’n spel wat je een paar keer gespeeld moet hebben om het te vatten. Het lijkt zo simpel, maar er zit best veel in.
Ik zie dit spel dan ook goed werken onder vrienden of op de club. Er is relatief veel interactie en het heeft, voor een kaartspel, absoluut inhoud. De leeftijd op het doosje geeft 8+ aan en vaak kun je een spel dan ook wel met kinderen van een jaar of 6/7 spelen. Dat zie ik bij dit spel niet zo snel gebeuren. Het kan zeker binnen gezinnen ook op tafel komen, maar dan wel met oudere kinderen.

In L’oaf, you are an employee in a French bakery called L’oaf, but this is not your dream job. You just want to get paid with as little effort as possible. You have to meet targets and if the team does not make enough bread, the master bakers will be angry. And you want to keep the master bakers happy; if you get a bad reputation, you could lose your job!

L’oaf is a card game for 2-6 players aged 8 and up.
What do we think of L’oaf? You can read all about it in this preview.

A first impression

L’oaf is part of ‘season 2′ of Amsterdam Board Game Design, which will be on kickstarter in June. Earlier this year, at Ducosim, I spoke to Ruud from Wulfhorn games and he told me about the games that were coming out for season 2. The enthusiasm with which Ruud talked about the games was contagious. I couldn’t wait to try out the games for real. And look at that; we got the prototypes to provide a pre(re)view.
I have already written a pre(re)view about the other two games in this season: Medievallons & Goblin Laundromat.
Finally, it is L’oaf’s turn. This one took a while, mainly because of me, but also because Ruud told me that they were still working on the rules, so I had to wait for that.

L’oaf is slightly different from the other games in this series. This game does not only contain cards. It also has meeples in the form of baker’s hats and a score track.
The whole thing looks fun; the illustrations on the cards look like a (comic) strip.
How is it played?

Each player chooses a color and receives the corresponding meeple and 12 cards in that same color, numbered from 0-11.
The meeple is placed on the score track and the player receives the cards in his hand.
The game includes various assignment cards. A regular and an advanced level, you can choose to play with only one of these levels, or combine them.

L’oaf is played in a minimum of 5 rounds and a maximum of 9. This is because one assignment is played per round. The game ends once either 5 assignments have been failed or 5 assignments have been succeeded.

L’oaf is actually quite easy to play, and the rules are simple. However, it is more difficult to explain in writing than it is to play.

Each round, there are two cards on the table: an assignment card and a result card.
On the assignment card, you can see the common assignment for that round. On the result card, you can see the reward or reprisal for succeeding or failing to complete the assignment.
Assignments must be completed together. Such an assignment means delivering a certain number of loaves of bread. To do this, each player plays a number of loaves from their hand (the numbered cards). This is initially done face down. Once all players have made their choice, the cards are turned over and it is determined whether the order can be delivered.
It is important to know that the more bread you have in your hand at the end, the more points you will earn. This means you will have to make choices and not always play a large number of breads.
The number of breads is added up, and now it is determined whether the order is complete or not.
If the order is completed successfully, the player who played the highest card may move forward on the reputation track and the green side of the result card is carried out (each card has a different reward or penalty).
If the players have not managed to complete the order, the player who played the lowest card moves down the reputation track. Now the red side of the result card is carried out.

The game ends when there are either 5 red cards (failed orders) or 5 green cards (completed orders).
When there are 5 failed orders, the players with a negative reputation are dismissed. They do not participate in the scoring and do not compete for victory.

The players who have not been fired (these are all players with 5 completed orders) now proceed to the scoring.
To calculate their score, each player adds up the following:
– The value of the cards they still have in their hand.
– The points on the score track (if applicable)
– Bonus points from assignment cards (only in the advanced version)

The player with the most points wins.

Note: We were given a prototype. Everything written above should be read in that light. It is possible that the final version of the game differs, to a greater or lesser extent, from the version I have written about.
What do we think of L’oaf?

L’oaf has a little more going on than most card games. The story of the game is also correct. The only thing that did strike me, and my opponents as well, was that the cards are a number on a chalkboard (with accompanying scribbles). We wondered out loud why there weren’t just loaves of bread on the card… Because you have to bake bread and deliver it, right? The artwork really does convey a certain atmosphere and it is well done.
I find L’oaf surprisingly elaborate in terms of the mechanisms used and such. It is not a cooperative game, but you do have to work together. Your position on the reputation track is not so much needed for the points, but it is very important for getting rewards. Bidding, bluffing, making choices…

L’oaf is a game that you really have to play a few times to understand. It seems so simple, but there is a lot to it.
I can see this game working well among friends or at the club. There is a relatively high level of interaction and, for a card game, it has a lot of substance. The age on the box indicates 8+ and you can often play a game with children aged 6 or 7. I don’t see that happening with this game. It can certainly be played within families, but with older children.