Lost in Adventure: The Labyrinth

Dit is een herpublicatie van een review die ik eerder schreef voor bordspelwereld.nl

In Lost in Adventure: The Labyrinth kruip je in de huid van een legendarische held die op zoek is naar de mythische minotaurus.
Je ontdekt het spel decor gaandeweg, het spel breidt zich uit, waardoor je nieuwe plekken ontdekt. Daar ontmoet je personages, vind je voorwerpen of voer je acties uit. Elke actie die je maakt heeft invloed op het verdere verloop van het spel.
Lost in Adventure: The Labyrinth is een coöperatief- óf solospel voor spelers vanaf ongeveer 10 jaar. Wat wij ervan vinden? Lees het in deze review.

Lost in Adventure: The Labyrinth – Een eerste indruk.

De cover van deze doos spreekt me op één of andere manier wel aan. Ik ben niet per se ontzettend op de hoogte van de Griekse mythologie of oudheid, maar het intrigeert me wel.
De titel van het spel; Lost in Adventure: The Labyrinth lijkt me te vertellen dat we op avontuur gaan én gaan verdwalen, twee dingen die ik graag doe. Verdwalen in positieve zin dan hè.
Ernst van der Pasch schreef daar een mooi liedje over;

Weer terug naar het spel.
Bij het openen van de doos vind ik 4 stapels met verschillende kaarten, 1 meeple en 8 vlammen.
Het opzetten van het spel is simpel. De stapels kaarten worden allemaal gesloten neergelegd. Alleen de te vervullen profetieën* worden in een rijtje van 1-10 neergelegd.
Wanneer je het spel hebt klaargezet ziet het er nog niet heel spannend uit. Stiekem spieken ga ik ook niet doen, want we gaan op avontuur.
Het regelboekje is wat mij betreft erg uitgebreid. Mijn eerste indruk is in ieder geval prima, ik ben benieuwd!

Hoe wordt het gespeeld?

Het spel bevat 3 stapels met kaarten, die allemaal op volgorde liggen. De (grote) blauwe decorkaarten, genummerd. kleine gele interactiekaarten, ook genummerd (sommige getallen komen meerdere keren voor) en de voorwerp-kaarten, van A-Z. Daarnaast heb je nog een meeple (de held) en 8 gunsten. Je begint met 8 actieve gunsten.

Na het neerleggen van de onderdelen, nog geen minuut werk, begin je, heel logisch, met decorkaart 1. Deze draai je om en dan kan het spel beginnen.
Nu ga je het decor uitbreiden en op avontuur. Hoe dat werkt zal ik in het kort uitleggen.
Na het omdraaien van decorkaart 1 pak je de bijbehorende interactiekaartjes (aangegeven in de rechterbovenhoek van de decorkaart).
Er zijn grofweg 3 verschillende interactiekaarten; gewone, onmiddellijk ingaande en interacties waarbij voorwerpen nodig zijn.
Bij een onmiddellijk ingaande kaart moet je altijd meteen interacteren met de kaart, ongeacht wat je verder van plan bent. Dit doe je door de kaart om te draaien en de achterzijde te lezen.
Een gewone kaart kan ook mee geinteracteerd worden, maar dat is niet altijd slim. Dus denk goed na (of overleg) of je dat wel of niet doet. Als je ervoor kiest niets te doen, laat je de kaart gewoon liggen, misschien kun of wil je op een later moment wel interacteren met de kaart.
Voor een groot deel van de interactiekaarten heb je voorwerpen nodig, deze voorwerpen verzamel je tijdens je avontuur. Je weet niet welke voorwerpen je nodig hebt, maar in het spel of op de kaart zelf krijg je soms wel aanwijzingen. Als je denkt het juiste voorwerp (of voorwerpen) te hebben gekozen, draai je de kaart om.
Op de achterzijde van de interactiekaart staat wat er vervolgens gebeurt, dit kan van alles zijn, denk aan het plaatsen van nieuwe decorkaarten, het vinden van een voorwerp, het krijgen van een hint die je later in het spel nodig hebt of het vervullen van een profetie. Meestal zijn er meerdere vervolgacties mogelijk, afhankelijk van het voorwerp dat je gekozen hebt.
Tijdens het spel plaats je ook regelmatig nieuwe decorkaarten waarmee je je te ontdekken gebied uitbreid. Met je meeple kun je ‘lopen’ om zo de andere decorkaarten te ontdekken en de bijbehorende interactiekaarten te pakken.

Deze speluitleg is met een reden wat summier; ten eerste omdat elk spelverloop anders is, afhankelijk van de keuzes die je maakt en ten tweede omdat ik niet te veel wil vertellen over de daadwerkelijke inhoud van het spel, zodat je echt zelf op avontuur kunt gaan. Op de foto’s is wel iets meer van het spel te zien, mocht je toch wat meer willen proeven van het spel.

Het doel van het spel (niet onbelangrijk) is om zoveel mogelijk punten te verzamelen (het zal eens niet).
Het spel kan op meerdere manieren en op meerdere momenten eindigen, maar altijd volgt de puntentelling.
Dit doe je door te tellen hoeveel “actieve” (face-up) gunsten je hebt (dat zijn de vlammen) en daar trek je het aantal niet voltooide profetieën vanaf.
Hier komt een score tussen de 0 en de 8 uit; In het regelboekje kun je nagaan hoe goed of hoe slecht je score is.

Wat vinden wij van Lost in Adventure: The Labyrinth?

De spelregels

Na het lezen van het regelboekje viel mij vooral op hoeveel details en voorbeelden hierin stonden. Van ‘dit soort’ spellen ben ik eigenlijk gewend dat de kaarten meestal voor zich spreken en je weinig uitleg of regels nodig hebt.
Viel ik daar even door de mand; Tijdens de eerste keer spelen kwam ik na bijna een uur spelen helemaal vast te zitten. Ik kan geen acties meer doen. Had ik dan toch ergens iets over het hoofd gezien? Ik las het boekje nog eens door. Hmm.. Ik had alles gewoon goed gedaan toch? Nog maar eens lezen. En ja hoor, door die grote hoeveelheid aan voorbeelden en details had ik een toch wel essentiële regel over het hoofd gezien, namelijk dat wanneer je nieuwe decor-kaarten plaatst en daar staat een afbeelding van de held op, dan wordt de meeple daar geplaatst en ga je deze kaart vervolgens (als eerst) ontdekken. Oeps! Wel een goede reden om het spel later nog maar eens te spelen, kunnen we meteen zien of het een beetje herspeelbaar is.
Bij het tweede spel volgde ik de regels wel en heb ik het spel dus ook ‘gewoon’ uitgespeeld 😉
Overigens blijkt inderdaad dat als je de enkele basisregels die er zijn toepast, het spel zichzelf inderdaad helemaal vanzelf wijst doordat alle acties op de kaarten staan beschreven.

Wat is het eigenlijk voor spel?

Ja, een hele goede vraag, waar ik het antwoord eigenlijk niet goed op weet. Ik pakte BoardGameGeek erbij, maar daar staat het spel (nog) op ‘uncategorized’. Dus hoe kunnen we het het beste omschrijven? Het heeft wat weg van een Escape-Room, Exit- achtig spel, maar is het toch niet. Het spel zit heel slim in elkaar. Je maakt zo ontzettend veel keuzes in het spel, die allemaal een andere uitkomst hebben. Het verhaal verloopt dus elke keer (net) even anders. Dat maakt dat het toch niet in voorgenoemde categorie valt. Waar het dan wel precies in valt? Ik durf het niet te zeggen.

Mijn mening over Lost in Adventure: The Labyrinth

De eerste keer dat ik Lost in Adventure: The Labyrinth speelde, had ik eigenlijk geen idee wat ik aan het doen was. Ik was ontzettend enthousiast over de illustraties en de manier waarop de decorkaarten steeds een groter en mooiere omgeving maakten. Ik was geïntrigeerd door de complexiteit van het in elkaar zetten van dit spel door de makers. Er zijn zoveel keuzes, met allemaal andere uitkomsten en toch moet het elke keer wel weer kloppen en uitkomen. Knap! Hierdoor, maar waarschijnlijk ook door die ene essentiële regel die ik was vergeten, was ik het eerste spel vooral aan het kijken en ontdekken, maar niet echt aan het spelen.
Mijn tweede spel verliep een stuk soepeler. Inmiddels had ik een goed idee van wat ik aan het doen was. Ik heb echt genoten van dit potje. Om ‘echt’ mee te kunnen gaan is redelijke kennis van de Engelse taal wel essentieel. Je kunt het met minder goede kennis ook prima spelen, maar omdat je dan minder het verhaal meekrijgt, wordt het spel wat vlakker en minder interessant. Ik vind Lost in Adventure: The Labyrinth ontzettend goed in elkaar zitten en ben nog steeds onder de indruk van hoe je zoiets in elkaar zet. De fantastische illustraties maken het helemaal af.

Het spel is herspeelbaar, maar niet eindeloos. Afhankelijk van de keuzes die je maakt, verloopt het verhaal verschillend, maar zowel in mijn eerste als tweede potje had ik het overgrote deel van de kaarten toch wel eens in handen gehad. Dus hele grote verrassingen komen er niet meer. Wel kun je natuurlijk in een volgend spel andere keuzes maken. Ondanks dat ik het verhaal nu inmiddels 2 keer speelde en enigszins weet wat, waar gaat gebeuren wil ik het spel toch graag nog eens spelen, om te kijken of ik mijn score kan verbeteren.
Na een derde potje is het denk ik wel klaar, dan weet je inmiddels van alle kaarten wel wat er gaat gebeuren en wat de opties zijn. Tenzij je het spel een jaar in de kast laat liggen misschien, dan ben je mogelijk het een en ander weer vergeten.

Solo of coöperatief?

Naar mijn mening is Lost in Adventure: The Labyrinth in de basis een solospel. Er zitten geen elementen in het spel die het nodig maken om dit spel met meer personen te spelen. Maar het kan wél. Als je dat leuk vindt en je hebt een groepje vrienden of familie, kun je gerust samen op avontuur gaan. Coöperatief spelen maakt de herspeelbaarheid denk ik wel iets groter, tenminste, als je niet elke keer met dezelfde mensen speelt. Omdat je dan mogelijk elke keer andere keuzes krijgt, omdat je met verschillende mensen te maken hebt.

Eindconclusie:
Lost in Adventure: The Labyrinth intrigeert mij. Tegen de verwachting in, heb ik ontzettend genoten van de potjes die ik speelde en wil ik er graag (minstens) nog een spelen om mijn score te verbeteren. Het spel zit ontzettend goed in elkaar en als je kennis van de Engelse taal goed is, zal je ook echt ‘mee gaan op avontuur’. Kies je voor solo of coöperatief? Het kan allebei!

Let op! De foto’s bevatten lichte spoilers. Wil je het avontuur echt zelf ontdekken? Vergroot de foto’s dan niet!

In Lost in Adventure: The Labyrinth, you take on the role of a legendary hero searching for the mythical Minotaur.
You discover the game setting as you go along, and the game expands, allowing you to discover new places. There, you meet characters, find objects, or perform actions. Every action you take influences the further course of the game.
Lost in Adventure: The Labyrinth is a cooperative or solo game for players aged 10 and up. What do we think of it? Read about it in this review.

Lost in Adventure: The Labyrinth – A first impression.

The cover of this box appeals to me in some way. I’m not necessarily very knowledgeable about Greek mythology or antiquity, but it does intrigue me.
The title of the game, Lost in Adventure: The Labyrinth, seems to tell me that we are going on an adventure and getting lost, two things I love to do. Getting lost in a positive sense, of course.

When I open the box, I find four stacks of different cards, one meeple, and eight flames.
Setting up the game is simple. The stacks of cards are all placed face down. Only the prophecies* to be fulfilled are placed in a row from 1 to 10.
Once you’ve set up the game, it doesn’t look very exciting yet. I’m not going to sneak a peek, because we’re going on an adventure.
In my opinion, the rulebook is very comprehensive. My first impression is good, anyway, and I’m curious!

*A prophecy (Greek: propheteía, “to pronounce,” “to speak for someone else”) is usually a predictive statement about events in the future.
Source: Wikipedia.com

How is it played?

The game contains 3 stacks of cards, all laid out in order. The (large) blue setting cards, numbered; small yellow interaction cards, also numbered (some numbers appear multiple times); and the object cards, from A-Z. In addition, you have a meeple (the hero) and 8 favors. You start with 8 active favors.

After laying out the components, which takes less than a minute, you start, logically, with setting card 1. Turn it over and the game can begin.
Now you are going to expand the setting and go on an adventure. I will briefly explain how that works.
After turning over setting card 1, you take the corresponding interaction cards (indicated in the upper right corner of the setting card).
There are roughly 3 different types of interaction cards: regular, immediate, and interactions that require items.
With an immediate interaction card, you must always interact with the card immediately, regardless of what else you have planned. You do this by turning the card over and reading the back.
You can also interact with a regular card, but that is not always wise. So think carefully (or consult with others) about whether or not to do so. If you choose not to do anything, just leave the card where it is; you may be able or willing to interact with the card at a later time.
For most of the interaction cards, you need items, which you collect during your adventure. You don’t know which items you need, but you sometimes get clues in the game or on the card itself. When you think you have chosen the right item (or items), turn the card over.
The back of the interaction card tells you what happens next. This could be anything, such as placing new scenery cards, finding an item, receiving a hint that you will need later in the game, or fulfilling a prophecy. Usually, there are several possible follow-up actions, depending on the item you have chosen.
During the game, you also regularly place new scenery cards to expand the area you are exploring. With your meeple, you can “walk” to discover the other scenery cards and pick up the corresponding interaction cards.

This explanation of the game is somewhat brief for a reason; firstly, because each game is different, depending on the choices you make, and secondly, because I don’t want to reveal too much about the actual content of the game, so that you can really go on an adventure yourself. The photos show a little more of the game, in case you want to get a better taste of it.

The goal of the game (not unimportant) is to collect as many points as possible (as usual).
The game can end in several ways and at several moments, but the scoring always follows.

You do this by counting how many “active” (face-up) favors you have (those are the flames) and subtracting the number of uncompleted prophecies.
This will give you a score between 0 and 8. You can check the rulebook to see how good or bad your score is.

What do we think of Lost in Adventure: The Labyrinth?

The rules

After reading the rulebook, I was particularly struck by how many details and examples it contained. With “this type” of game, I’m used to the cards usually speaking for themselves and requiring little explanation or rules.
I was proven wrong: during my first game, I got completely stuck after almost an hour of playing. I couldn’t take any more actions. Had I overlooked something? I reread the booklet. Hmm… I had done everything right, hadn’t I? I read it again. And sure enough, because of the large number of examples and details, I had overlooked an essential rule, namely that when you place new scenery cards with an image of the hero on them, the meeple is placed there and you then explore this card (first). Oops! A good reason to play the game again later, so we can see if it’s replayable.
In the second game, I followed the rules and finished the game ‘normally’ 😉
Incidentally, it turns out that if you apply the few basic rules that there are, the game is completely self-explanatory because all the actions are described on the cards.

What kind of game is it, actually?

Yes, a very good question, to which I don’t really know the answer. I checked BoardGameGeek, but there the game is (still) listed as ‘uncategorized’. So how can we best describe it? It’s a bit like an Escape Room or Exit-style game, but it’s not quite the same. The game is very cleverly designed. You make so many choices in the game, all of which have different outcomes. This means that the story unfolds slightly differently each time. That’s why it doesn’t fall into the aforementioned category. Where does it fit, then? I wouldn’t dare say.

My opinion about Lost in Adventure: The Labyrinth

The first time I played Lost in Adventure: The Labyrinth, I had no idea what I was doing. I was incredibly enthusiastic about the illustrations and the way the scenery cards created an increasingly larger and more beautiful environment. I was intrigued by the complexity of the game’s design by its creators. There are so many choices, all with different outcomes, and yet it has to work and come together every time. Impressive! Because of this, but probably also because of that one essential rule I had forgotten, I spent the first game mainly watching and discovering, but not really playing.
My second game went a lot smoother. By then, I had a good idea of what I was doing. I really enjoyed this game. To be able to ‘really’ participate, a reasonable knowledge of the English language is essential. You can still play it with less knowledge, but because you don’t get as much of the story, the game becomes a bit flatter and less interesting. I think Lost in Adventure: The Labyrinth is incredibly well put together and I’m still impressed by how you put something like this together. The fantastic illustrations complete the picture.

The game is replayable, but not endlessly so. Depending on the choices you make, the story unfolds differently, but in both my first and second games, I had already held most of the cards at some point. So there are no more big surprises. Of course, you can make different choices in a subsequent game. Even though I’ve now played the story twice and know somewhat what’s going to happen, I’d still like to play the game again to see if I can improve my score.
After a third game, I think I’ll be done, because by then you’ll know what will happen with all the cards and what the options are. Unless you leave the game in the closet for a year, in which case you might have forgotten a few things.

Solo or cooperative?

In my opinion, Lost in Adventure: The Labyrinth is basically a solo game. There are no elements in the game that make it necessary to play with more people. But you can. If you like that and you have a group of friends or family, you can go on an adventure together. I think cooperative play increases the replayability, at least if you don’t play with the same people every time. That’s because you may have different choices each time, since you’re dealing with different people.

Final conclusion:
Lost in Adventure: The Labyrinth intrigues me. Contrary to my expectations, I thoroughly enjoyed the games I played and would like to play at least one more to improve my score. The game is very well designed, and if you have a good knowledge of English, you will really “go on an adventure.” Will you choose solo or cooperative? You can do both!

Please note! The photos contain minor spoilers. If you want to discover the adventure for yourself, don’t enlarge the photos!