Aantal spelers: 1-4
Speelduur: 45 minuten
Leeftijd: Vanaf 8 jaar
Auteur: Carl Brière, Ikhwan Kwon
Uitgever: White Goblin Games
Jaar: 2025
In Pyramido: Verloren Schatten kies je elke beurt een domino en een edelsteen. Creëer met je gekozen domino’s een piramide. Ga slim om met je edelstenen en gekozen domino’s om op het juiste moment gebieden te activeren en zo veel mogelijk punten te scoren.
Pyramido: Verloren Schatten is een spel met simpele regels, dat zowel door gezinnen als ervaren bordspelers gewaardeerd zal worden.
Pyramido: Verloren Schatten – Een eerste indruk
Naar wat ik heb begrepen is Pyramido: Verloren Schatten een soort ‘andere versie’ van Pyramido. Die speelde ik nooit, dus ik kan (helaas) niet vergelijken.
Het eerste wat mij opvalt bij het openen van Pyramido is de insert, maar ook het formaat van de doos. De insert is simpel, maar wel fijn. Je tegels (domino’s) vliegen niet door de doos, maar blijven goed op hun plek zitten. Dat gezegd hebbende is de doos zo’n 60% gevuld met de insert en niet met spelonderdelen. Ik nam Pyramido: Verloren Schatten mee op vakantie, deed het in een zakje en zag ineens hoeveel ruimte dat scheelde. Waarschijnlijk heeft het te maken met de playmat die je erbij krijgt, die moet natuurlijk ook in de doos passen ;).
Maar goed, genoeg gekniesoort over het formaat van de doos, want dat is dan ook het enige negatieve wat ik kan zeggen over mijn eerste indruk. Want verder ben ik verkocht. De illustraties op de doos vind ik mooi, hoewel ze, wat mij betreft, niet per se overeenkomen met wat je in de doos vindt. De domino’s zijn van super stevig materiaal, kleurrijk en de afbeeldingen van de edelstenen op de domino’s hebben een echt glimmertje. Verder is het spel gewoon echt compleet, ondanks de weinige spelelementen. Maar de playmat, het scoreblokje en het zakje voor de edelstenen maken het wel gewoon echt ‘af’.
Het regelboekje is super duidelijk. Het lijkt erop dat dit spel echt goed te spelen is met iedereen. Mikolaj (7) zou dit ook heel goed kunnen, nou zijn dit soort puzzelige spellen ook echt zijn ding. Maar ook mijn moeder of oma zou ik dit spel denk ik goed kunnen uitleggen.
Na het lezen van het regelboekje heb ik eigenlijk geen vragen meer, dus we kunnen snel beginnen.
Hoe wordt het gespeeld?
Alle domino’s worden geschud en ik gelijke stapels, gedekt, op de playmat gelegd. Bij elke stapel domino’s worden willekeurig 3 edelstenen geplaatst. Nu worden van 3 van de 5 stapels de bovenste domino’s opengedraaid zodat ze zichtbaar zijn.
Spelers spelen ombeurten en in hun beurt doen ze het volgende;
1. Je pakt een zichtbare domino.
2. Je pakt één van de edelstenen die bij de stapel van je net gekozen domino liggen.*
3. Je plaatst de domino in je piramide.
4. Je draait één van de gesloten domino’s om, zodat deze zichtbaar wordt.
*Wanneer dit de laatste edelsteen is die bij deze stapel ligt, worden er na het pakken 3 nieuwe edelstenen geplaatst.
Aan het plaatsen van een domino in je piramide zijn eigenlijk geen echte plaatsingsregels verbonden, behalve dat je de eerste ronde de onderste laag van je piramide bouwt en deze is 4 bij 5. Je mag zelf weten of je hem in de hoogte of in de breedte bouwt. De tweede laag is 4 bij 3, de derde laag is 3 bij 2 en de laatste laag 2 bij 1 (1 domino).
Bij de tweede, derde en vierde laag, bouw je de laag 1 vakje binnen de bestaande laag, zodat je ‘echt’ een piramide maakt.
De edelstenen bewaar je tot het eind van de ronde. Als alle spelers hun laag gebouwd hebben dan is het tijd om te kijken of je regio’s (kleuren) kunt activeren. Je kunt een kleur activeren door er edelstenen op te plaatsen. Uiteraard moet de kleur van de edelsteen overeenkomen met de kleur van het te activeren gebied. 2 witte edelstenen kunnen gebruikt worden voor 1 willekeurige kleur.
Om een regio te activeren heb je 1 edelsteen in de goede kleur nodig, dan krijg je zoveel punten als dat er edelstenen staan afgebeeld in dat gebied.
Als het je lukt om 3 edelstenen van de goede kleur te verzamelen (eventueel gecombineerd met witte edelstenen) dan mag je de regio 2x activeren en krijg je dus dubbele punten.
Je hoeft niet al je edelstenen te gebruiken, je mag er maximaal 5 meenemen naar de volgende ronde.
Als iedereen de gebieden heeft geactiveerd, worden de punten van de eerste ronde genoteerd. De edelstenen van de geactiveerde gebieden worden van de piramides verwijderd en er wordt doorgegaan naar de tweede ronde. Deze speelt hetzelfde als de eerste ronde, maar nu worden er maar 6 domino’s gepakt en geplaatst in plaats van 10. Na de tweede ronde volgt weer een puntentelling, etc.
Wie aan het eind van het spel de meeste punten heeft, heeft gewonnen.
Wat vinden we van Pyramido: Verloren Schatten?
Zoals eerder al gezegd, ben ik blij met hoe compleet Pyramido: Verloren Schatten is; de (simpele, doch effectieve) insert en de kleine extraatjes zoals het scoreblokje en de playmat. Het lijkt misschien niet zo belangrijk, maar ik kan me ergeren aan het zelf moeten verzorgen van pen en papier of de inhoud van een doos die alle kanten op schuift.
Pyramido: Verloren Schatten is wat mij betreft écht het schoolvoorbeeld van een familiespel. Ik speelde het met Mikolaj (net 7) en dat ging, met een klein beetje hulp, prima. Maar ik speelde het ook met volwassenen, zowel ervaren als minder ervaren spelers. Voor allemaal is Pyramido: Verloren Schatten een leuk spel. Wat mij betreft een prima spel voor in de spellenkast van een gezin, met of zonder kinderen.
Pyramido: Verloren Schatten in een simpel spel, er zijn weinig regels en weinig spelonderdelen, toch is het absoluut niet saai. Het is een redelijk relaxte puzzel, met hier en daar wat kleine irritaties als je een domino moet kiezen die je eigenlijk niet wilt, omdat je een bepaalde kleur edelsteen nodig heeft, of andersom.
Tactisch is het ook een grappige puzzel, vooral het meenemen van edelstenen (maximaal 5) en het ‘doorbouwen’ van een kleur over verschillende lagen vergt wat inzicht, waardoor het geen saaie puzzel is.
Het enige wat ik een beetje mis, is iets van interactie. Veel puzzelspellen missen dat wat mij betreft wel hoor. Je bent toch vooral bezig om in je eigen gebied te puzzelen. Bij het omdraaien van een nieuwe tegel of het pakken van een tegel kun je je tegenstander soms wel een beetje dwarszitten, maar in principe is dat eigenlijk niet echt aan de orde, dus wat dat betreft is de interactie tijdens het spel minimaal.
Eindconclusie: Pyramido: Verloren Schatten is voor mij een ideaal familiespel. Een simpel puzzelspel dat door iedereen, jong en oud, te spelen is. Ondanks zijn simpelheid, is het absoluut niet saai. Pyramido: Verloren Schatten krijgt van mij een 7,5.
Pyramido: Forgotten Treasures
Players: 1-4
Time: 45 minutes
Age: 8+
Author: Carl Brière, Ikhwan Kwon
Publisher: Synapses Games
Year: 2025
In Pyramido: Forgotten Treasures, you choose a domino and a gem each turn. Use your chosen dominoes to create a pyramid. Use your gems and chosen dominoes wisely to activate areas at the right moment and score as many points as possible.
Pyramido: Forgotten Treasures is a game with simple rules that will be appreciated by families and experienced board gamers alike.
Pyramido: Forgotten Treasures – A first impression
From what I understand, Pyramido: Forgotten Treasures is a kind of “different version” of Pyramido. I never played that one, so (unfortunately) I can’t compare.
The first thing that strikes me when opening Pyramido is the insert, but also the size of the box. The insert is simple, but nice. Your tiles (dominoes) don’t fly around the box, but stay nicely in place. That said, the box is about 60% filled with the insert and not with game components. I took Pyramido: Forgotten Treasures with me on vacation, put it in a bag, and suddenly saw how much space it saved. This is probably due to the playmat that comes with it, which of course also has to fit in the box.
Anyway, enough complaining about the size of the box, because that’s the only negative thing I can say about my first impression. Otherwise, I’m sold. I like the illustrations on the box, although, in my opinion, they don’t necessarily match what you find inside the box. The dominoes are made of super sturdy material, colorful, and the images of the gems on the dominoes have a real sparkle. Furthermore, the game is really complete, despite the few game elements. But the playmat, the score pad, and the bag for the gems really make it ‘complete’.
The rulebook is super clear. It seems that this game is really easy to play with anyone. Mikolaj (7) could also play this very well, but then again, these kinds of puzzle games are really his thing. But I think I could also explain this game well to my mother or grandmother.
After reading the rulebook, I don’t really have any more questions, so we can start quickly.
How is it played?
All the dominoes are shuffled and I place matching stacks, face down, on the playmat. Three gems are placed randomly on each stack of dominoes. Now, the top dominoes of three of the five stacks are turned over so that they are visible.
Players take turns and on their turn they do the following:
1. Take a visible domino.
2. Take one of the gems from the stack of the domino you just chose.
3. You place the domino in your pyramid.
4. You turn over one of the closed dominoes so that it becomes visible.
*If this is the last gemstone in this stack, 3 new gemstones are placed after picking.
There are no real placement rules for placing a domino in your pyramid, except that in the first round you build the bottom layer of your pyramid, which is 4 by 5. You can decide for yourself whether to build it vertically or horizontally. The second layer is 4 by 3, the third layer is 3 by 2, and the last layer is 2 by 1 (1 domino).
For the second, third, and fourth layers, you build the layer 1 square inside the existing layer, so that you create a ‘real’ pyramid.
You keep the gems until the end of the round. Once all players have built their layer, it is time to see if you can activate regions (colors). You can activate a color by placing gems on it. Of course, the color of the gem must match the color of the area to be activated. Two white gems can be used for any color.
To activate a region, you need 1 gem of the correct color, then you get as many points as there are gems depicted in that area.
If you manage to collect 3 gems of the right color (possibly combined with white gems), you may activate the region twice and thus receive double points.
You do not have to use all your gems; you may take a maximum of 5 with you to the next round.
Once everyone has activated the areas, the points from the first round are recorded. The gems from the activated areas are removed from the pyramids and the game continues to the second round. This round is played in the same way as the first round, but now only 6 dominoes are taken and placed instead of 10. After the second round, the points are counted again, etc.
The player with the most points at the end of the game wins.
What do we think of Pyramido: Forgotten Treasures?
As mentioned earlier, I am pleased with how complete Pyramido: Forgotten Treasures is; the (simple, yet effective) insert and the little extras such as the score pad and the playmat. It may not seem that important, but I can get annoyed having to provide my own pen and paper or dealing with the contents of a box that slides around.
In my opinion, Pyramido: Forgotten Treasures is a textbook example of a family game. I played it with Mikolaj (just 7) and, with a little help, it went very well. But I also played it with adults, both experienced and less experienced players. Pyramido: Forgotten Treasures is a fun game for everyone. In my opinion, it’s a great game for a family’s game collection, with or without children.
Pyramido: Forgotten Treasures is a simple game with few rules and few game components, yet it is definitely not boring. It is a fairly relaxed puzzle, with a few minor annoyances here and there when you have to choose a domino that you don’t really want because you need a certain color gem, or vice versa.
Tactically, it’s also a fun puzzle, especially taking gems (maximum 5) and ‘building’ a color across different layers requires some insight, which means it’s not a boring puzzle.
The only thing I miss a little is some interaction. In my opinion, many puzzle games lack that. You are mainly busy puzzling in your own area. When turning over a new tile or picking up a tile, you can sometimes thwart your opponent a little, but in principle that is not really an issue, so in that respect the interaction during the game is minimal.
Final conclusion: Pyramido: Forgotten Treasures is an ideal family game for me. It’s a simple puzzle game that can be played by everyone, young and old. Despite its simplicity, it’s definitely not boring. I give Pyramido: Forgotten Treasures a 7.5.