Magic Maze Tower

Dit is een herpublicatie van een review die ik eerder schreef voor bordspelwereld.nl

De avonturen van de dwerg, de elf, de barbaar en de tovenaar in het winkelcentrum waren een mislukking en de dappere avonturiers zitten gevangen in een toren, of beter gezegd, in een streng beveiligde gevangenis. Ze zullen waarschijnlijk de hulp nodig hebben van een vijfde held om hen te helpen….
Het doel van het spel is om zoveel mogelijk levels te voltooien om uit de gevangenis te ontsnappen.
Wat wij van Magic Maze Tower vinden? Dat lees je in deze review.

Magic Maze Tower

Magic Maze Tower is een opzichzelfstaand spel binnen de Magic Maze reeks. Zelf speelde ik nog nooit eerder een spel uit de Magic Maze reeks. Deze review zal dus ook een ‘opzichzelfstaande’ review zijn en geen vergelijking met één van de andere spellen uit de serie.
Ik speelde Magic Maze Tower zowel solo als met meerdere spelers, ik merkte dat mijn mening over beide modi verschilt, daarom schrijf ik 2 reviews. De review voor de soloversie lees je hier.

Hoe wordt het spel gespeeld?

Het idee en de bedoeling van het spel zijn simpel. Het spel bestaat uit heel veel verschillende levels/opdrachten. Elk level bestaat uit een soort ‘plattegrond’. Je plaatst de pionnen op deze plattegrond en probeert deze gezamenlijk allemaal naar de uitgang te brengen.
Je begint met een aantal groene plattegronden.
Met deze groene plattegronden leer je de verschillende krachten van de personages kennen. Elk personage heeft namelijk een ander soort kracht dat hij tijdens het spel in kan zetten.
Daarnaast mogen spelers tijdens deze groene levels nog met elkaar overleggen. Iets wat hierna niet meer de bedoeling is.
Extra ‘moeilijkheid’ in het spel is dat spelers aan het begin van het spel een kompas krijgen. Deze geven aan welke spelers welke kant op mogen bewegen.
Het is dus de bedoeling dat spelers gezamenlijk alle helden naar de uitgang brengen. Hierbij mogen ze niet communiceren en hierbij moeten ze rekening houden met het feit dat elke speler maar één of 2 richtingen op mag bewegen (afhankelijk van het aantal spelers).
Vervolgens kun je andere levels gaan spelen, oplopend in moeilijkheid.

Wat vinden we van Magic Maze Tower?

Magic Maze Tower is een grappige puzzel. Maar persoonlijk zie ik niet de meerwaarde van een meer-speler-spel bij dit spel.
Het niet mogen communiceren met elkaar is voor mij persoonlijk echt een heikel punt. Ik kan dat niet, misschien is het heel persoonlijk, maar als ik de oplossing tot de puzzel zie, wil ik dat overleggen met mijn medespelers en wil ik niet op mijn vingers moeten zitten en m’n tong moeten inslikken omdat ik én niet mag communiceren en niet de richting op mag bewegen die op dat moment nodig is. Ik moet dus maar hopen dat mijn medespeler het ook ziet, of ik moet vervolgens zijn acties weer ongedaan maken. Nee… Als spel werkt dat niet voor mij. Ik zie het overigens wel als ‘opdracht’ werken. Ik denk aan een stel tieners die dan één zo’n puzzel krijgen om samen op te lossen zonder communicatie.

Dat allemaal gezegd hebbende vind ik de puzzel op zichzelf wel heel leuk, de verschillende krachten van de verschillende personages én de oplopende moeilijkheid van de levels. De personages hebben allemaal een kracht die ook echt bij hen past en je ook slim moet inzetten. De iconografie is duidelijk, de regels zijn makkelijk maar de puzzels zijn dat niet per se.
Maar… Dan wel gewoon solo!

The adventures of the dwarf, the elf, the barbarian, and the wizard in the shopping mall were a failure, and the brave adventurers are trapped in a tower, or rather, in a heavily guarded prison. They will probably need the help of a fifth hero to help them….

Magic Maze Tower is a standalone game within the Magic Maze series. I had never played a game from the Magic Maze series before. This review will therefore be a ‘standalone’ review and not a comparison with any of the other games in the series. The goal of the game is to complete as many levels as possible to escape from the prison.

I played Magic Maze Tower both solo and with multiple players, and I found that my opinion differs between the two modes, which is why I am writing two reviews. You can read the review for the solo version here.

How is the game played?

The idea and aim of the game are simple. The game consists of many different levels/tasks. Each level consists of a kind of ‘map’. You place the pawns on this map and try to get them all to the exit together.

You start with a number of green maps. These green maps allow you to learn about the different powers of the characters. Each character has a different power that they can use during the game.
In addition, players are allowed to consult with each other during these green levels. This is not allowed in the later levels.
An extra ‘difficulty’ in the game is that players are given a compass at the start of the game. These indicate which players are allowed to move in which direction.

The aim is for players to work together to guide all the heroes to the exit. They are not allowed to communicate and must take into account the fact that each player can only move in one or two directions (depending on the number of players).

You can then play other levels, which increase in difficulty.

What do we think of Magic Maze Tower?

Magic Maze Tower is a fun puzzle game. However, personally, I don’t see the added value of a multiplayer game in this case.

Not being allowed to communicate with each other is a real sticking point for me personally. I can’t do that, maybe it’s very personal, but when I see the solution to the puzzle, I want to discuss it with my fellow players and I don’t want to have to sit on my fingers and bite my tongue because I’m not allowed to communicate and I can’t move in the direction that is needed at that moment. So I just have to hope that my fellow player sees it too, or I have to undo his actions. No… As a game, that doesn’t work for me. I do see it working as a ‘task’, though. I can imagine a group of teenagers being given one of these puzzles to solve together without communicating.

That said, I do think the puzzle itself is very fun, with the different powers of the different characters and the increasing difficulty of the levels. The characters all have powers that really suit them and that you have to use wisely. The iconography is clear, the rules are easy, but the puzzles are not necessarily so.

But… Then just solo!